Nou, vandaag was de vijfde dag op rij, met tekendagen van zes uur. Het was een geweldige rit, maar om eerlijk te zijn, het was vermoeiend.
De laatste jaren ben ik in de regel gestopt met het drinken van cafeïne. Maar – gedurende deze tijd moest ik terugkomen op die belofte. Er waren een paar dure chai lattes en veel frisdrank die me door deze vroege ochtendsessies en lange middagen heen dreef.
Niet geweldig qua gezondheid, en – niet duurzaam.
Op dag vijf voelde ik mijn gebrek aan energie echt. Ik had veel meer mislukte schetsen, en nog meer gewoon-gemiddelde. Toen, in de lange zware poses, wanneer ik meestal twee of drie verschillende hoeken doe, zat ik gewoon en maakte dit portret. Wat – het bleek geweldig. ik ben best blij 
Maar echt, één geweldige krijgen van een hele dag – dat is niet geweldig naar mijn maatstaven.
Dus! Dit is mijn moraliteitsverhaal over DAGELIJKSE STUDIES.
Ik heb het gevoel dat #30×30 een VEEL BETER IDEE is dan een marathon van een week
Dagelijks werk is iets dat je kunt schalen naar je energieniveau en beschikbare tijd. Het is iets dat je kunt sparen en in bursts kunt doen. Flexibiliteit en commitment voor de lange termijn. Dat werpt beter zijn vruchten af dan jezelf slaan of lange uren maken.
Althans, op mijn leeftijd en ervaringsniveau. Misschien is zelfkastijding de moeite waard als je jong en veerkrachtig bent – en als je nog veel te leren hebt! Maar hoe verder je gaat in je kunst, hoe minder brute kracht je kan helpen.
Op dit punt moet ik nadenken over het ‘waarom’ en het ‘wat’ van mijn werk, en veel minder gefocust zijn op het ‘hoe’.
Natuurlijk heb ik nog steeds het gevoel dat het de moeite waard was – en waarschijnlijk doe ik het volgend jaar weer. Zelfs nadat ik mijn oude vermoeide zelf door deze laatste dag had gesleept. En ik ga de komende week voor al deze cafeïne betalen, dat weet ik zeker! Ik heb geluk als ik ontsnap zonder migraine.
Dus! Hier is mijn laatste woord over levenstekenen voor deze maand; een zeer fijne derriere, behorend tot een gepensioneerde flamencodanseres Misschien wel de beste tush die ik de laatste tijd heb geschetst